உலகம்

ஒவ்வோர் ஆண்டைப் போலவும் இவ்வாண்டும் கடந்து போகிறது என்று சொல்லிவிட முடியாத வகையில், 2020இல் நிகழ்வுகள் நடந்தேறியுள்ளன. 2020 ஆண்டு, எமக்குக் கற்றுத்தந்த பாடங்கள் எவை என்பதை

இந்த பெருந்தொற்று இலட்சக்கணக்கான மக்களின் உயிர்களை காவு கொண்டிருக்கிறது அதேவேளை இன்னும் எத்தனையோ மில்லியன் கணக்கான மக்களின் உயிர்கள் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளன. இன்று பாதுகாப்பாக இருந்தபடி இந்தக் கட்டுரையை

தென்னாசியா பதட்டத்தின் விளிம்பில் உள்ளது போன்றதொரு தோற்றம் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த நெருக்கடி தேவையற்றது என்பதை அனைவரும் அறிவர். ஆனால் அதை வெளிப்படையாகச் சொல்வதற்கு யாரும் தயாராக இல்லை.

நெருக்கடியான காலகட்டங்களில் திசைதிருப்புதல்கள் தவிர்க்கவியலாதவை. அதிகாரத்துக்கான ஆவல் திசைதிருப்பல்கள் விரும்பியோ வலிந்தோ தூண்டும். ஆனால் அந்தத் திசைதிருப்பல்கள் எப்போதும் எதிர்பார்த்த விளைவுகளைத் தரா. எதிர்பாராத விளைவுகள் விடைகளற்ற

அதிகாரம் என்றென்றைக்குமானதல்ல. மாற்றங்கள் வந்தே தீரும். உலக வரலாற்றில் நிலைத்திருந்த சாம்ராஜ்யங்கள் என்று எதுவுமல்ல. கீரேக்கர் தொடங்கி அமெரிக்கர் வரை யாரும் விலக்கல்ல. மாற்றங்கள் வருவதற்குக் காலமெடுக்கும்.

எதிர்வுகூறல்கள் சரிவரும் போது மகிழ்ச்சியை விட சோகமே எஞ்சுகிறது. உலகம் தொடர்ந்தும் நியாயத்துக்காகப் போராடிக்கொண்டே இருக்கிறது. சகமனிதனை மனிதனை மனிதனாக மதிக்காத ஒரு மனிதகுலத்தின் அங்கமாக நாம்

அல்லைப்பிட்டியில் இருந்தவனின் தலைவிதியை அமெரிக்காவில் இருந்தவன் தீர்மானித்த காலம் ஒன்று இருந்தது. இப்போதும் அப்படித்தான் என்று நினைக்கிறவர்கள் இருக்கிறார்கள். காலம் மாறிவிட்டது. அவர்கள் காலவதியாகிவிட்டார்கள். கற்பனைக்கும் யதார்த்தத்துக்கும்

எது வெற்றிகரமான சமூகம் என்ற வினாவுக்கான பதிலை கொவிட்-19 பெருந்தொற்று காட்டி நிற்கின்றது. மக்களுக்காக அரசும் அரசுக்காக மக்களும் எவ்வாறு கைகொடுத்துத் தோளோடு தோள்நிற்பது என்பதை இந்தப்